Ένα από τα πολλά προβλήματα που απασχολούν τη σοβαρή επιστημονική έρευνα είναι το πρόβλημα του πλανήτη που δεν έχει κάποια από τις 5 σημαντικές Πτολεμαϊκές όψεις (τρίγωνο, εξάγωνο, αντίθεση, σύνοδο, τετράγωνο) και μάλιστα η όψη αυτή να είναι, όσο γίνεται πιο «κλειστή» (μην υπερβαίνει τις 6ο μοίρες ανοχή) και, ει δυνατόν, συγκλίνουσα. Αυτός είναι ο «χωρίς - όψη - πλανήτης» (έτσι θα τον ονομάζουμε· κάπου ακούσαμε πως τον ονομάζουν «ασπεκτάριστο», είναι πραγματικά αστείο και δείχνει παντελή άγνοια και της ελληνικής αλλά και της αγγλικής γλώσσας), για τον οποίον έχουν ακουστεί πάρα πολλά, άλλοι υποστηρίζουν πως δεν μπορεί να εκφραστεί, γιατί δεν έχει όψεις, άλλοι πως αντίθετα είναι πολύ ισχυρός γιατί δρα τελείως αυτόνομα κ.ά. Ερευνώντας τους «χωρίς-όψη-πλανήτες», ειδικά τον Ήλιο φτάσαμε στα εξής συμπεράσματα:
α. Ο «χωρίς - όψη - πλανήτης», ειδικά ο Ήλιος, είναι εξαιρετικά δυνατός, έχει μία δυναμική που ίσως καμία όψη δε θα μπορούσε να του δώσει.
β. Η δυναμική αυτή πολλαπλασιάζεται αν ο κυβερνήτης του Ήλιου είναι ιδιαίτερα ισχυρός από θεμελιώδεις δυνάμεις.
γ. «Αμ’ έπος, άμ’ έργον», έλεγαν οι αρχαίοι και γι’ αυτό ας το δούμε στην πράξη σε ωροσκόπια ανθρώπων και όχι μόνο... υποτονικά δεν ήταν και κάθε άλλο παρά... πρόβλημα έκφρασης της δυναμικής τους είχαν. Τα ωροσκόπια του Μάο και του Hitler, δύο προσώπων που κυριολεκτικά «σφράγισαν» τον 20ο αιώνα και συνδέθηκαν με «πτώματα σε ρυθμό κλίμακας ναού» (στίχος του Άρης Αλεξάνδρου) για να ανέβουν στην κορυφή.
Ο Μάο είχε Ήλιο στις 4ο Αιγόκερω χωρίς καμία κλασική όψη (ο Ήλιος μάλιστα και στο 12ο οίκο). Όμως οι χορηγοί του Ήλιου, ο Κρόνος και ο Άρης πανίσχυροι, ο Κρόνος στο Ζυγό (στην έξαρσή του, και μάλιστα στις 23ο Ζυγού, πάνω στον απλανή της επιτυχίας, το Spica) και ο Άρης (κυβερνήτης του Ήλιου από έξαρση) στο Σκορπιό πανίσχυρος και μάλιστα σε «πύλη» κοντά στις 26ο Σκορπιού.
Ο Hilter είχε Ήλιο κι αυτός «χωρίς-όψη» στις 0ο Ταύρου με ένα αποκλίνον τρίγωνο με την αναιμική, αδύναμη Σελήνη του Αιγόκερω (ανοχή πάνω από 6ο). Όμως ο κυβερνήτης του Ήλιου, η Αφροδίτη στον Ταύρο, πανίσχυρη. Άρα ο «χωρίς-όψη» Ήλιος δίνει μια ιδιαίτερη δυναμική στο ωροσκόπιο και καθιστά ιδιαίτερα σημαντικό τον κυβερνήτη (ή τους κυβερνήτες) του, π.χ. αν ο Ήλιος είναι στον Αιγόκερω – (όπως στην περίπτωση του Μάο) θα εξεταστούν και ο Κρόνος (κυβερνήτης του Αιγόκερω από θέση) αλλά και ο Άρης (κυβερνήτης του Αιγόκερω από έξαρση).
Αν αυτοί είναι «τιτλούχοι», τότε τους «τίτλους» τους σε μεγάλο βαθμό τους παίρνει και ο Ήλιος και, ακόμη κι αν δεν έχει όψεις μ’ αυτούς, αποκτά μια «εκλεκτική συγγένεια», (για να χρησιμοποιήσουμε την ωραία αυτή έκφραση του Goethe) μ’ αυτούς. Δηλαδή ο Ήλιος του Μάο, χωρίς τίτλους στον Αιγόκερω, χωρίς όψη, παίρνει τη δυναμική των κυβερνητών του (Κρόνου, Άρη) που είναι παντοδύναμοι (έξαρση, θέση), ενδυναμώνει κι αυτός και συγχρόνως έχει και μια ιδιαίτερη σχέση μ’ αυτούς, σαν να έχει όψη (και μάλιστα και κάτι παραπάνω).
Άρα ο Ήλιος του «Μεγάλου Τιμονιέρη» στον Αιγόκερω ισχυροποιείται και εμπλέκεται με τη δυναμική Άρη/ Κρόνου κι ας μην έχει όψη μαζί τους.
Αυτή είναι, πιστεύουμε, η επιστημονική απάντηση στο αίνιγμα του «χωρίς-όψη-πλανήτη» και τα ωροσκόπια Hilter (το έχουμε δημοσιεύσει) και Μάο το επιβεβαιώνουν.
Γιατί μόνο ένας σκληροτράχηλος (αλλά παντοδύναμος) Ήλιος στον Αιγόκερω και σε εμπλοκή με Άρη/Κρόνο, μπορεί να δικαιολογήσει το στίχο του Λευτέρη Κανέλλη :
«Σκληρή αυγή από καραβόπανο οργισμένο του Μάο το σακάκι σαν ξεκούμπωτο βουνό» («Ποιήματα» 1966-1971, σελ. 75)
