Το πεπρωμένο θύελλα σωστή /Ο άνθρωπος ανήμπορο κλαδί /Πότε η θύελλα ψηλά το ανεβάζει /πότε στα Τάρταρα το κατεβάζει /

κι όταν το πάει με χάρη στα ψηλά /Καυχιέται το κλαδάκι για τα δικά του τα φτερά!


Hieronymus Lorn



Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Αστρολογική διερευνηση του αεροπορικού δυστυχηματος της Helios

Με αφορμή την συμπλήρωση πέντε ετών από την αεροπορική τραγωδία του μοιραίου Boeing της αεροπορικής εταιρείας Helios, κρίνουμε σκόπιμο να θυμηθούμε την αστρολογική ανάλυση του μοιραίου δυστυχήματος. Η αεροπορική αυτή τραγωδία είναι η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ στην Ελλάδα.




Η 15η Αυγούστου, η μεγάλη αυτή θρησκευτική εορτή, έχει σημαδέψει αρκετές φορές τη νεοελληνική Ιστορία. 15 Αυγούστου έγινε ο τορπιλισμός της «Έλλης» το ΄40, 15 Αυγούστου κοντά έγινε ο περίφημος «Αττίλας 2» το ΄74, 15 Αυγούστου του 2005 είχαμε την αεροπορική τραγωδία του «Ήλιος», που συγκλόνισε όχι μόνο το Πανελλήνιο αλλά και όλο τον κόσμο.

Ας δούμε, λοιπόν, πώς μπορεί να ερμηνευθεί αστρολογικά αυτό το γεγονός που, σημειωτέον, είναι μοναδικό για τα ελληνικά χρονικά, είναι η μεγαλύτερη αεροπορική τραγωδία που έζησε η χώρα μας. Για να ερμηνεύσουμε το γεγονός θα στηριχθούμε αρχικά σε δεδομένα της κλασικής Αστρολογίας, αφετέρου δε στη Κοσμοβιολογία, στο «θησαυρό» δηλαδή της γερμανικής Αστρολογίας. Ας πάμε, όμως, στην αστρολογική προσέγγιση της τραγωδίας.

Το φάσμα των εκλείψεων

Στους σοβαρούς αστρολογικούς χώρους είναι πια κοινά παραδεκτό πως κάθε μεγάλο γεγονός πρέπει αρχικά να εξετάζεται στα πλαίσια των εκλείψεων -κυρίως των ηλιακών αλλά και των σεληνιακών- που προηγήθηκαν του γεγονότος αλλά, κυρίως στα πλαίσια των επερχόμενων εκλείψεων. Οι εκλείψεις, βέβαια, δεν επηρεάζουν μόνο «15 ημέρες πριν, 15 μετά», όπως αφελώς υποστηρίζει η λαϊκή Αστρολογία -που σημειωτέον δεν έχει καμιά σχεδόν σχέση με την Τέχνη της Αστρολογίας- αλλά όλη η περίοδος από το τέλος μιας έκλειψης μέχρι την επόμενη ασκεί μια έντονη δυναμική που, αν «αγγίζει» το ωροσκόπιο κάποιου φυσικού προσώπου ή κράτους το επηρεάζει έντονα. Η περίοδος αυτή λέγεται «προ-εκλειπτική» περίοδος, και συνήθως σε αυτό το «μεσοδιάστημα» των 2 εκλείψεων λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα (πρέπει να είναι κανείς πολύ αφελής για να πιστεύει πως τη μέρα της έκλειψης θα συμβούν όλα. Aυτό μπορεί και να συμβεί, δεν είναι όμως ο κανόνας). Επίσης, μία έκλειψη -ιδίως αν είναι ολική και, βέβαια, ηλιακή- μπορεί να επηρεάσει τόσα χρόνια όσα είναι και τα λεπτά που διήρκεσε, έτσι η έκλειψη το 1999 που είχε διάρκεια περίπου 6 λεπτά, ασκεί την επίδρασή της μέχρι και το 2005.

Ας δούμε, λοιπόν, τις προηγούμενες και τις επερχόμενες εκλείψεις αρχικά:

1. Η έκλειψη που προηγήθηκε ήταν περίπου στις 19° Κριού, πάνω στην απόλυτη έξαρση του Ήλιου, στην «καρδιά» του Ήλιου, όπως είχαμε γράψει σε άλλο κείμενό μας και επηρέαζε εξουσίες κάθε μορφής (θάνατος Πάπα τον Απρίλη2005, εκλογή νέου Πάπα κ.ά.) και «έπιασε» ακριβώς την ακμή του 12ου οίκου του ωροσκοπίου της Ελλάδας, οίκο πόνου, δυστυχίας, παρασκηνίου, οίκο πάλι που, πολικά, συνδέεται με τον 6ο Οίκο, οίκο υγείας, οίκο που συνδέεται με δημόσια τάξη, στρατό, αστυνομία. Επίσης, στο ετήσιο ωροσκόπιο της Ελλάδας, ο Δίας, πλανήτης που συνδέεται και με εξωτερικό και με μακρινά ταξίδια, άρα και με αεροπλάνα, ήταν στις 19° Ζυγού, πάνω στην ακμή του άξονα 6ου-12ου οίκου της Ελλάδας και απέναντι από την ηλιακή έκλειψη. Ας το δούμε και κάπως «σημειολογικά» «σβήσιμο» του Ήλιου στην έκλειψη, Ήλιος το όνομα της μοιραίας αεροπορικής εταιρείας.

2. Τον Απρίλιο είχαμε επίσης και μια σεληνιακή έκλειψη στις 4° περίπου Σκορπιού που, όπως θα δούμε, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ατύχημα-δυστύχημα.

3. Η επόμενη έκλειψη έγινε στις 10° Ζυγού, πάνω σχεδόν σε απλανή που συνδέεται με «ορφάνια και χηρεία» (Vendimiatrix), πάνω στη Μαύρη Σελήνη και στον Κλήρο της Τύχης της Ελλάδας (τα 2 αυτά σημεία είναι στον 5ο Οίκο του ωροσκοπίου της Ελλάδας, οίκο που συνδέεται και με παιδιά, μην ξεχνάμε πόσα παιδιά χάθηκαν στο μοιραίο ατύχημα). Την ημέρα, λοιπόν, του ατυχήματος η «μοιραία» μοίρα της 10ης Ζυγού πολλαχώς ενεργοποιείται.

Αφού, λοιπόν, συνοπτικά είδαμε πως ήταν οι προηγηθείσες και οι επερχόμενες εκλείψεις πως ενεργοποιούσαν το ωροσκόπιο της Ελλάδας, ας δούμε τώρα και τη Νέα Σελήνη και την Πανσέληνο του μοιραίου Αυγούστου. Γιατί, εκτός από τις εκλείψεις, οι φάσεις της Σελήνης και ειδικά η Νέα Σελήνη και η Πανσέληνος δίνουν πολλές πληροφορίες για τις αστρολογικές τάσεις του μήνα. Ας τις δούμε λοιπόν:

Οι Σεληνιακές Φάσεις του μοιραίου Αυγούστου

Στις 5 Αυγούστου είχαμε μία Νέα Σελήνη στις 12° Λέοντα, σχεδόν ακριβώς απέναντι από το Μ/C της Ελλάδας και ακριβώς στο μεσοδιάστημα M/C-Ήλιου της Ελλάδας και Μ/C-Κρόνου της Ελλάδας. Την ημέρα του ατυχήματος η Μαύρη Σελήνη ήταν ακριβώς στις 12° Λέοντα, ενεργοποιώντας τη δυναμική της Νέας Σελήνης.

Στις 19 Αυγούστου είχαμε Πανσέληνο τις 27° Υδροχόου, μοίρα που ο Carelli τη συνδέει με «μαζική έξοδο ψυχών». Ας σκεφτούμε, εκτός από το αεροπορικό δυστύχημα, και το φονικό τυφώνα «Κατρίν» και θα καταλάβουμε καλύτερα τι εννοεί με αυτή τη μακάβρια έκφραση ο Ιταλός αστρολόγος.

Όμως, τώρα, ας πάμε στην ανάλυση της αστρολογικής ταυτότητας του μοιραίου συμβάντος, δουλεύοντας πρώτα με εργαλεία της κλασικής Αστρολογίας.

Η προσέγγιση του συμβάντος με εργαλεία της Παραδοσιακής Αστρολογίας

Ας δούμε, όμως, τώρα πως με τα εργαλεία της Παραδοσιακής-Κλασικής Αστρολογίας μπορούμε να προσεγγίσουμε αυτό το συμβάν. Πριν ξεκινήσουμε, όμως, θα θέλαμε να τονίσουμε πως εκείνη την αποφράδα ημέρα υπήρχε στον Ουρανό μια πολύ καλή όψη που ξεγέλαγε πολλούς αστρολόγους και που τους έκανε να θεωρούν αυτή τη μέρα ακόμα και «άριστη», ώστε να επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά πως «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός» και να μας θυμίσει πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε όταν διατυπώνουμε μια αστρολογική κρίση. Η άριστη αυτή λοιπόν όψη ήταν το ακριβείας τρίγωνο Ήλιου-Πλούτωνα που η παραδοσιακή Αστρολογία τη θεωρεί όψη - «ομπρέλα». Ας τα δούμε όμως όλα αναλυτικά, πάντα με τα εργαλεία μόνο της κλασικής Αστρολογίας.

Όλοι, μα όλοι, οι πλανήτες εκείνη την ημέρα ήταν σε πτώση, αδυναμία ή είχαν «κακώσεις» λόγω άσχημων όψεων, εμπλοκής με δύσκολα μεσοδιαστήματα ή δηλητηριώδεις απλανείς. Ας τους δούμε έναν-έναν αναλυτικά:



Ο Ερμής, πλανήτης μεταφορών κατ' εξοχήν, ήταν στις 8° Λέοντα ανάδρομος, είχε λοιπόν τις εξής «κακώσεις»:

• Ήταν ανάδρομος,

• ήταν σε «κρίσιμη μοίρα (όλα τα σταθερά ζώδια έχουν κρίσιμη μοίρα την 8η και την 21,5),

• ήταν κάτω από τις ακτίνες του Ήλιου,

• είχε όψη χιαστί (150°), που είναι και όψη θανάτου -συναντιέται σχεδόν πάντα σε ωροσκόπια θανάτου- με τον Ουρανό, πλανήτη που συνδέεται με αεροπλάνα και ήταν στο δηλητηριώδες μεσοδιάστημα Κρόνου-Μαύρης Σελήνης,

• είχε ακριβείας τετράγωνο με τον Άρη,

• ήταν σε ζώδιο πτώσης του, μιας και -η αμερικάνικη τουλάχιστον Αστρολογία- θεωρεί ως τόπο έξαρσης του Ερμή τον Υδροχόο και, βέβαια, ο Λέων, που είναι απέναντι θα είναι το ζώδιο της πτώσης του,

• με κόντρα-αντισκιά (ναι, οι αντισκιές ανήκουν στην κλασικότατη Αστρολογία, άσχετα αν κάποιοι «αστρολόγοι» τις αγνοούν), βρίσκεται στις 22° Σκορπιού, πάνω στον κάκιστο απλανή Σερπέντη, σε «καταραμένη μοίρα» του ζωδιακού. Ένας τόσο επιβαρημένος Ερμής δεν ήταν σίγουρα το καλύτερο σημάδι για θέματα μεταφορών.

Aς δούμε, όμως, τώρα τη Σελήνη. Στις 7° Τοξότη είναι έτοιμη να κλείσει όψη τετραγώνου με τον εκρηκτικό Ουρανό.

• Ευτυχώς κάνοντας τρίγωνο με τον Ερμή μας γλίτωσε από τα χειρότερα (φαντασθείτε να έπεφτε το αεροπλάνο σε κατοικημένη περιοχή). Εκτός από τη Σελήνη στην αποφυγή των χειρότερων βοήθησε και το τρίγωνο του Ήλιου με τον Πλούτωνα.

• Έκανε όψη 150° με τον Άρη που, όπως είπαμε, είναι όψη θανάτου.

• Την ίδια μέρα η Αφροδίτη ήταν στην απόλυτη πτώση της (27° Παρθένου), ο Άρης στην αδυναμία του (Ταύρος), ο Κρόνος σε ζώδιο αδυναμίας παραδοσιακά (Λέων) και ο Ποσειδώνας στην πτώση του (Υδροχόος). Οι μισοί δηλαδή πλανήτες σε αδυναμία ή πτώση (μην ξεχνάμε και ο Λέων για τον Ερμή είναι ζώδιο πτώσης).

• Όμως και ο Ήλιος, παρόλο που είναι στη θέση του (Λέων) είναι σε κρίσιμη μοίρα (21,5° Λέοντα) και με αντισκιά είναι ακριβώς πάνω στον Αρη αλλά και στο επικίνδυνο μεσοδιάστημα των ασθενειών, το μεσοδιάστημα Κρόνου-Ποσειδώνα.

• Στις 9° Ταύρου είναι ο Άρης, ο Ήλιος με αντισκιά και το μεσοδιάστημα των ασθενειών. Παρακάτω, όταν προσεγγίσουμε το συμβάν με εργαλεία της Κοσμοβιολογίας, θα εξηγήσουμε αναλυτικά «τι σημαίνουν όλα αυτά». Επίσης, ναι μεν ο Ήλιος έχει τρίγωνο με τον Πλούτωνα αλλά, δυστυχώς, το μεσοδιάστημά τους ήταν 21° Ζυγού, πάνω στην απόλυτη έξαρση του Κρόνου και απέναντι υπάρχει ο κάκιστος απλανής Baten-Kaitos, στις 21° Κριού. Ο Ήλιος λοιπόν, αν και δυνατός στον Λέοντα, δεν παύει να είναι πολλαχώς επιβαρημένος.

Ο Κρόνος με αντισκιά είναι στις 26° Ταύρου, πάνω στον επίσης κάκιστο απλανή Algol.

Ο Πλούτωνας είναι ακριβώς απέναντι από τη Σελήνη της Ελλάδας (21° Διδύμων) και απέναντι από το μεσοδιάστημα του θανάτου (Άρη/Κρόνου) που εκείνη την ημέρα ήταν 21° Διδύμων, απέναντι από τον διελαύνοντα Πλούτωνα (21° Τοξότη) και πάνω στη Σελήνη της Ελλάδας. Ο Πλούτωνας επίσης με αντισκιά ήταν στις 8° Αιγόκερω, πάνω στον κάκιστο απλανή Facies, που συνδέεται και με πτώσεις κάθε μορφής. Παρατηρείστε πως 5 από τους χειρότερους απλανείς -ίσως οι χειρότεροι- εμπλέκονται με πλανήτες εκείνη τη μοιραία ημέρα: Algol, Unuk, Baten-Kaitos, Facies, Vendimiatrix. Γι΄αυτό, μην ξεχνάτε ποτέ τους απλανείς...

• Ο Δίας, τέλος, πλανήτης που συνδέεται με ταξίδια και εξωτερικό, ήταν ακριβώς πάνω στο Νότιο Δεσμό, την επικίνδυνη «Ουρά του Δράκου» που, απορροφώντας τον, του στερούσε όλη την ευεργεσία του. Επίσης η σύνοδος Δία-Ουράς στις 15° Ζυγού ερχόταν σε επαφή με σκληρή όψη 135° με το «άγριο» μεσοδιάστημα Άρη-Πλούτωνα, που ήταν στις 0° Ιχθύων.



Τέλος, ο Ουρανός σε εμπλοκή με Ήλιο-Πλούτωνα, όπως θα δείξουμε πιο κάτω, και σε 150° με Ερμή ήταν κι αυτός επιβαρημένος πολύ περισσότερο που ήταν και σε ανάδρομη κίνηση.

Ας βγάλουμε λοιπόν ένα συμπέρασμα: αν οι πλανήτες είναι αδύναμοι ή με «κακώσεις», η μέρα δεν μπορεί να θεωρηθεί «καλή» ακόμα κι αν υπάρχει τρίγωνο Ήλιου-Πλούτωνα !!!!! Όμως, η εξασθένιση των πλανητών δεν εξηγεί ένα τόσο βαρύ γεγονός και εδώ βλέπουμε και τα όρια της κλασικής Αστρολογίας. Γι' αυτό, ας δούμε το γεγονός από το πρίσμα της Κοσμοβιολογίας, και θα καταλάβουμε ακόμα μια φορά πως όποιος δεν γνωρίζει Κοσμοβιολογία σήμερα δεν είναι εύκολο να δηλώνει «αστρολόγος».


Το δυστύχημα υπό το φως της Κοσμοβιολογίας

Η Κοσμοβιολογία, θεωρία των Μεσοδιαστημάτων, το σύστημα που έκτισε ο Reihold Ebertin και εμείς, με τα φτωχά μέσα που διαθέτουμε, προσπαθούμε να προωθήσουμε στην Ελλάδα, δίνει άλλη διάσταση στο γεγονός που χρήσιμο είναι να το παρακολουθήσουμε προσεκτικά:

1. Όπως και παραπάνω αναφέραμε το μεσοδιάστημα Άρη-Κρόνου, μεσοδιάστημα του θανάτου, εκείνη την ημέρα ήταν στις 21° Διδύμων, απέναντι από τον Πλούτωνα, στις 21° Τοξότη, πάνω στη Σελήνη της Ελλάδας. Ο Ebertin, αναλύοντας αυτό το συνδυασμό, μιλά για «κινδύνους για ζωή, θάνατο μεγάλου αριθμού ατόμων, κτηνωδία».

2. Το μεσοδιάστημα του πεπρωμένου, της φυσικής καταστροφής, το μεσοδιάστημα Ήλιου-Πλούτωνα, βρίσκεται στις 21° Ζυγού, όπως είπαμε και με αντισκιά στις 9° Ιχθύων, πάνω στον Ουρανό. Αυτός ο συνδυασμός δίνει «κινδύνους για τη ζωή, απώλεια ζωής διαμέσου ανώτερης δύναμης» (xρησιμοποιούμε κατά λέξη τα λόγια του R. Ebertin).

3. Το μεσοδιάστημα της βίας Άρης-Πλούτωνας στις 0° Ιχθύων κάνει ακριβείας όψη 135° (όψη που η Κοσμοβιολογία κατ' εξοχήν χρησιμοποιεί) με το μεσοδιάστημα Δεσμού-Δία, το μεσοδιάστημα της ομαδικότητας. Η επαφή του άξονα της βίας (Άρης-Πλούτωνας) με τον άξονα των ομάδων, δίνει μια «εξίσωση» (ναι, η Κοσμοβιολογία όντας η Άλγεβρα της Αστρολογίας, έχει και εξισώσεις) που θα μπορούσε να αποκωδικοποιηθεί ως: βία που ασκείται σε ομάδες και διαλύει τη χαρά (μην ξεχνάμε όλοι ότι αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν όταν έρχονταν για διακοπές).

4. Το εκρηκτικό μεσοδιάστημα Άρη-Ουρανού, μεσοδιάστημα ξαφνικών γεγονότων, επεμβάσεων, ατυχημάτων, είναι στις 9° Κριού, ακριβώς απέναντι από την επερχόμενη έκλειψη στις 9° Ζυγού, απέναντι από το δηλητηριώδη απλανή Vendimiatrix, που συνδέεται με ορφάνια και χηρεία και απέναντι από τον Κλήρο της Τύχης και τη Μαύρη Σελήνη της Ελλάδας. Το ότι ο Κλήρος της Τύχης και η Μαύρη Σελήνη της Ελλάδας είναι στον 5ο Οίκο του ωροσκοπίου της Ελλάδας, εξηγεί και γιατί χάθηκαν τόσα παιδιά (μην ξεχνάμε πως επίσης υπήρχαν εκείνη την ημέρα πολλοί πλανήτες στο Λέοντα, ζώδιο που συνδέεται κατ' εξοχήν με παιδιά και τη χαρά της ζωής). Σε όλο αυτό το σύμπλεγμα που αναφέραμε, εμπλέκεται και ο υποθετικός πλανήτης Zeus της Uranian που συνδέεται με φωτιά, μηχανές και εκρήξεις. Ας το δούμε σχηματικά:

Αρης/Ουρανός απέναντι από επερχόμενη έκλειψη, απλανή Vendimiatrix, Zeus που με τη σειρά τους είναι πάνω στον Κλήρο της Τύχης και τη Μαύρη Σελήνη (Λίλιθ) της Ελλάδας. Η «εξίσωση» αυτή νομίζουμε πως τα περικλείει όλα.

5. Το μεσοδιάστημα των ασθενειών (Κρόνος-Ποσειδώνας) βρίσκεται πάνω στον Άρη, στις 9° Ταύρου, όπου επίσης βρίσκεται και ο Ήλιος με αντισκιά. Αν πάρουμε υπόψη πως Ήλιος/Άρης είναι άξονας της κίνησης, η εμπλοκή του με τον άξονα της σύγχυσης και των ασθενειών δίνει «εξασθενημένη κίνηση», «έλλειψη ενέργειας, αδράνεια», όπως κατά λέξη γράφει ο Ebertin.

6. Το μεσοδιάστημα Κρόνου/Ουρανού στις 21° Ταύρου, σε ακριβείας τετράγωνο με τον Ήλιο δηλώνει εμπλοκή με ισχυρές δυνάμεις, ξαφνικό χωρισμό, δυσάρεστη ένταση. Ο Ebertin γράφοντας γι' αυτό το μεσοδιάστημα, μεσοδιάστημα «ξαφνικού περιορισμού» το συνδέει με «δυσάρεστες επεμβάσεις στην τύχη κάποιου, περιορισμό της ελευθερίας του».

7. Το μεσοδιάστημα των εκρηκτικών καταστάσεων, το μεσοδιάστημα Ουρανού/Πλούτωνα στις 0° Υδροχόου εμπλέκεται ευθέως με το Μ/C της στιγμής που έγινε το ατύχημα.

8. Το μεσοδιάστημα του κάρμα (Ήλιος/Κρόνος) στις 12° Λέοντα είναι πάνω στη Μαύρη Σελήνη και σχεδόν απέναντι από το Μ/C της Ελλάδας.

9. Το μεσοδιάστημα Ερμή-Ουρανού στις 24° Ταύρου είναι ακριβώς πάνω στην ακμή του 8ου Οίκου του ωροσκοπίου της πτώσης.

10. Τελος, το μεσοδιάστημα που ο Ebertin το συνδέει με «κοινή μοίρα μεγάλου αριθμού ατόμων» (ομαδικό πεπρωμένο, κατά λέξη, «Massenschisksal», για τους γερμανομαθείς) το μεσοδιάστημα Πλούτωνα-Βόρειου Δεσμού είναι στις 18° Υδροχόου σε όψη 22,5 με Ουρανό (όψη που χρησιμοποιούν πολύ οι γερμανικές αστρολογικές σχολές και που εμείς σχεδόν την αγνοούμε, όψη πολύ σκληρή μιας και είναι «μισή σαρανταπεντάρα») που δηλώνει «μεγάλη κοινωνική αναταραχή, συναισθηματικό πόνο εξαιτίας χωρισμού, ξαφνικό, βίαιο και «καρμικό» χωρισμό». Επίσης στο ίδιο μεσοδιάστημα εμπλέκεται και ο προχωρημένος Κρόνος της Ελλάδας, κάτι που δηλώνει «βίαιο τέλος σχέσης, χωρισμό με βίαιο τρόπο».

Δεν εξετάζουμε άλλα μεσοδιαστήματα, νομίζω πως επαρκώς η Κοσμοβιολογία με όσα αναφέραμε ερμηνεύει το τραγικό συμβάν. Θέλουμε μόνο να κλείσουμε αναφέροντας πως το σημαντικότερο μεσοδιάστημα ενός ωροσκοπίου, το μεσοδιάστημα Ήλιου-Σελήνης εμπλεκόταν με το μεσοδιάστημα Κρόνου-Πλούτωνα, μεσοδιάστημα κακοδαιμονίας, ομαδικού περιορισμού, στις 13° περίπου του Ζυγού.

Ας δούμε, όμως, και τι πληροφορίες για το συμβάν θα μπορούσε να μας δώσει και η Uranian Αστρολογία.

Το τραγικό συμβάν και η Uranian Αστρολογία

Για την Uranian Αστρολογία θυμίζουμε μόνο πως εκτός από τους 10 παραδοσιακούς πλανήτες χρησιμοποιεί και 8 υποθετικούς .

Ας δούμε, λοιπόν, τι στοιχεία μπορούν να μας δώσουν για το δυστύχημα αυτοί οι υποθετικοί πλανήτες:

• Ο Zeus, υποθετικός πλανήτης που αναφέραμε και παραπάνω, τη μέρα του συμβάντος ήταν κοντά στη «μοιραία μοίρα» της 9° Ζυγού, ερχόμενος σε εμπλοκή με Ουρανό (όψη 150°), με επερχόμενη έκλειψη, με το μεσοδιάστημα ’ρη/Ουρανού (9° Κριού) και, βέβαια, με τον Κλήρο της Τύχης και τη Σελήνη της Ελλάδας. Αν πάρουμε υπόψη πως ο Zeus συνδέεται με μηχανές, εκρήξεις, φωτιές, αεροπλάνα και πυραύλους ακόμα, καταλαβαίνουμε τι «φωτιά» έβαλε ερχόμενος σε επαφή με όλα όσα αναφέραμε.

• Όμως στην επίμαχη μοίρα της 9 Ζυγού ήταν και το μεσοδιάστημα Πλούτωνα/Ήφαιστου (Vulkanus). Ο Vukanus, υποθετικός πλανήτης που συνδέεται με βία, πεπρωμένο, εκρήξεις, στις 23° Καρκίνου τη μοιραία μέρα σε όψη 150° με Πλούτωνα και το μεσοδιάστημά τους στις 9° περίπου Ζυγού, όπως είπαμε, μιλούν για «μοιραίο ατύχημα που προκύπτει από έκρηξη ξαφνική». Ας το δούμε αναλυτικά:

Ήφαιστος/Πλούτωνας = Ζeus = Άρης/Ουρανός. Αυτή η εξίσωση θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως εξής:

Μοιραίος βίαιος θάνατος (Ήφαιστος/Πλούτωνας) που προκύπτει από ξαφνική (’ρης/Ουρανός) βίαιη έκρηξη (Zeus). Μήπως αυτό τα λέει όλα;

• Ο Άδμητος (Admetus), πλανήτης θανάτου κατ' εξοχήν στην Uranian, στις 23° Ταύρου τη μοιραία μέρα, πάνω στην ακμή του 8ου Οίκου του ωροσκοπίου της πτώσης και με αντισκιά πάνω στον Ερμή. Τι άλλο να πούμε;

• Ο Άδης (Hades), επίσης πλανήτης που συνδέεται με κάτι τι κακό, στις 26° περίπου Διδύμων, ακριβώς πάνω στην ακμή του 9ου Οίκου, οίκο και αεροπορικών ταξιδιών, στο ωροσκόπιο της στιγμής του ατυχήματος. Επίσης σε όψη ακριβείας με την κάκιστη Αφροδίτη στις 26° Παρθένου. Υπόψη πάλι πως το θανατηφόρο μεσοδιάστημα Αδμήτου/Άρη είναι στις 9° Διδύμων, σε ακριβείας τετράγωνο με τον Ουρανό και πάνω στο «καρμικό» μεσοδιάστημα Κρόνου/Βόρειου Δεσμού. Πάνω στον ’δη επίσης «σκάει» και το βίαιο μεσοδιάστημα Άρη/Μαύρη Σελήνης.

Δεν χρειάζονται περισσότερα και ούτε θα αναλύσουμε περισσότερο το ωροσκόπιο με Uranian εργαλεία γιατί όσα είπαμε είναι υπέρ το δέον αποκαλυπτικά

Ας ελπίσουμε -και εμείς θα αγωνιστούμε γι΄αυτό- τα Uranian εργαλεία να γίνουν γνωστά στους Έλληνες μελετητές της Αστρολογίας, μιας και η Uranian είναι, όπως σήμερα σε πολλές χώρες το αποδέχονται η «Αστρολογία του Μέλλοντος», όπως την ήθελαν και οι ιδρυτές της (Witte, Lefeldt, Steggrün, Rudolph).

Τέλος, ας κλείσουμε αυτό το άρθρο με μια αναφορά στον Equadorial Ascendant (Eq) της στιγμής του ατυχήματος, μιας και μόνο εμείς -απ' όσο ξέρουμε- έχουμε γράψει πρωτότυπα άρθρα γι' αυτόν τον αστρολογικό παράγοντα στη γλώσσα μας.

Ο Eq της στιγμής του δυστυχήματος

Ο Eq, τη στιγμή του δυστυχήματος ήταν στις 4° Σκορπιού, σε τετράγωνο με Κρόνο, τετράγωνο με τον προχωρημένο Ήλιο της Ελλάδας, σε μοίρα καταστροφής (κατά τον Σεφέριαλ), με αντισκιά κατά στην επερχόμενη Πανσέληνο και κόντρα-αντισκιά σε μοίρα πάλι καταστροφής (26° Λέοντα). Επίσης πάνω σχεδόν στην απόλυτη πτώση της Σελήνης και σε σημείο που είχε προηγηθεί σεληνιακή έκλειψη (του Απρίλη του 2005).


Δεν θα σας κουράσουμε περισσότερο. πιστεύουμε πως πια επαρκώς φωτίστηκε το δυστύχημα αλλά και έγινε κατανοητό πως η αστρολογική τέχνη θέλει «λογισμό και όνειρο», για να θυμηθούμε το Σολωμό. Στο επανιδείν...