Όπως και στο προηγούμενο άρθρο
μας αναφέραμε, ο Hamer
εξέτασε πολλές περιπτώσεις καρκινοπαθών για να ελέγξει την υπόθεσή του πώς ο
καρκίνος είναι ψυχική ασθένεια, όπως υποστηρίζει και ο τίτλος του βιβλίου του.
Όταν έλεγξε πειραματικά την
υπόθεσή του αυτή και είδε να λειτουργεί στο 100% των περιπτώσεων σχεδόν, τότε
διατύπωσε τον περίφημο ‘’Σιδερένιο Νόμο
του Καρκίνου’’ [Eiserne Regel des Krebs], ο οποίος είναι ο εξής:
‘’Κάθε καρκίνος έχει την ρίζα του σε κάποιο τραυματικό σοκ, κυρίως ξαφνικό,
το οποίο βιώθηκε αλλά δεν εκφράσθηκε· το σοκ αυτό θα
επηρεάσει και θα καθορίσει το σημείο του
σώματος, το οποίο θα πληγεί και θα εμφανίσει τον καρκίνο’’
Ας αναλύσουμε προσεκτικά αυτόν
τον Σιδερένιο Νόμο του Καρκίνου μιας και είναι η βάση της φιλοσοφίας του Hamer αλλά σε μεγάλο βαθμό
και φιλοσοφία της ‘’Νέας Ιατρικής’’, η οποία αντιμετωπίζει την κάθε ασθένεια
και όχι μόνο τον καρκίνο ως αποτέλεσμα εσωτερικής ψυχικής σύγκρουσης που
εκφράσθηκε αλλά δεν βιώθηκε:
Α) Ο Hamer στη διατύπωσή του δίνει
καθολικότητα, γι’ αυτό χρησιμοποιεί στη διατύπωσή του την λέξη κάθε, ονομάζει επίσης τη διατύπωση του Νόμου, ο οποίος είναι τόσο αδήριτος ώστε να ονομάζεται και ‘’Σιδερένιος’’.
Β) Η πραγματική ασθένεια είναι η
εσωτερική σύγκρουση, η οποία προκαλεί μια ανισορροπία και ο οργανισμός με
πρωτεργάτη τον κεντρικό κομπιούτερ (τον εγκέφαλο), προσπαθεί να την λύσει.
Γ) Ο τρόπος επίλυσης είναι να
εκφρασθεί αυτή η ανισορροπία στο καθαρά βιολογικό επίπεδο, στο σώμα και βέβαια
αυτό που η κλασική ιατρική ονομάζει «ασθένεια» είναι η ορατή έκφραση της
αόρατης ψυχικής ασθένειας που προκάλεσε την ανισορροπία.
Δ) Η πραγματική ασθένεια είναι η
σύγκρουση που βιώσαμε· αυτή η σύγκρουση πρέπει να εκφρασθεί γιατί, αν συμβεί το
αντίθετο, θα προκληθεί ανισορροπία και τότε ο ίδιος μας ο οργανισμός θα την
εκφράσει στο σώμα.
Ε) Άρα το συμπέρασμα που εξάγεται
αβίαστα από τον «Σιδερένιο Νόμο του καρκίνου» του Hamer είναι πως μόνο όταν βιώσουμε
έντονα μία ρήξη και δεν την εκφράσουμε συγχρόνως, τότε προκύπτει η «ασθένεια»
στο βιολογικό επίπεδο.
Άρα θα πρέπει να «ατσαλωθούμε»,
ώστε να μην αφήνουμε τον εαυτό μας έκθετο σε κάθε τι που θα μπορούσε να μας
διαβρώσει και επίσης θα πρέπει να μάθουμε να εκφράζουμε οποιαδήποτε σύγκρουση
βιώνουμε γιατί, όπως το τονίσαμε, αν αυτή δεν εκφρασθεί θα «εγγραφεί» στη
βιολογική διαδικασία, με απλά δηλαδή λόγια θα εκδηλωθεί στο σώμα, γιατί έχουμε
μέσα μας έναν μηχανισμό που, όταν προκαλείται ανισορροπία λόγω εσωτερικής
ρήξης, αυτόματα προσπαθεί να λύσει
αυτή τη ρήξη που εμείς δεν εκφράζουμε με το να την εκφράσει σε σωματικό
επίπεδο.
Ο Σιδερένιος Νόμος του καρκίνου
λοιπόν έχει να κάνει με τρία επίπεδα που το ένα επηρεάζει το άλλο· το ένα
επίπεδο είναι το καθαρά ψυχικό, η σύγκρουση σε εσωτερικό επίπεδο, το δεύτερο
επίπεδο είναι σε επίπεδο εγκεφάλου και το τρίτο επίπεδο έχει να κάνει με ένα
συγκεκριμένο μέρος του σώματος στο οποίο εκφράζεται η ψυχική ρήξη και στο οποίο
αυτή «υλοποιείται».
Δηλαδή στο σιδερένιο Νόμο του
καρκίνου υπάρχει σύνδεση ανάμεσα σε ψυχή, πνεύμα (εγκέφαλος) και σώμα,
αποκαθίσταται δηλαδή ο άνθρωπος ως ολότητα ψυχοσωματοπνευματική και τονίζεται
πως όταν η ψυχή αρρωσταίνει, αρρωσταίνει και το σώμα, γίνεται αυτό ο τόπος στον
οποίο εκδηλώνεται η ψυχική ρήξη, σύγκρουση και ανισορροπία έχουμε δηλαδή το
εξής σχήμα:
Δηλαδή κάθε ανισορροπία ψυχική
επηρεάζει συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου δημιουργώντας μία «Εστία» σ’ αυτόν
(τις εστίες αυτές ο Hamer
τις ονομάζει, όπως είπαμε και πιο πάνω, εστίες Derk Hamer, για να τιμήσει τον
αδικοχαμένο του γιο) και η εστία προσδιορίζει το όργανο που θα πληγεί.
Αυτός είναι ο Σιδερένιος Νόμος του Καρκίνου.
Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του Δρ. Χ. Παιζη με τίτλο
''Η
Διαχρονική Θεραπευτική στα Πλαίσια της Νέας Ιατρικής''
που θα εκδοθεί εντός του
πρώτου εξαμήνου του 2012
