Το πεπρωμένο θύελλα σωστή /Ο άνθρωπος ανήμπορο κλαδί /Πότε η θύελλα ψηλά το ανεβάζει /πότε στα Τάρταρα το κατεβάζει /

κι όταν το πάει με χάρη στα ψηλά /Καυχιέται το κλαδάκι για τα δικά του τα φτερά!


Hieronymus Lorn



Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Η Διαχρονική Θεραπευτική στα Πλαίσια της «Νέας Ιατρικής» Φιλοσοφικά & Ιστορικά προλεγόμενα





‘’Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι’’
Τάκης Σινόπουλος, «Ο καιόμενος»


“Und was zuvor gesah doch kaum gefühlt ist offenbar erst jetzt”
Fr. Hoelderlin

«Κι ότι πιο πριν συνέβη και μόλις έγινε αντιληπτό τώρα πια είναι ολοφάνερο»
Φρ. Χαίλντερλιν, από το ποίημα «Σαν σε γιορτή», Wenn wie am Feiertage





Η Επανάσταση του Hamer στην αντιμετώπιση του Καρκίνου

Η «Νέα Ιατρική», όπως έχουμε ήδη αναφέρει, ξεκίνησε από τον γιατρό Geerd Hamer στη Γερμανία. Ο Hamer ήταν κλασικός γιατρός ογκολόγος και εργαζόταν σε αντικαρκινική κλινική, κλινική δηλαδή αντιμετώπισης των διαφόρων καρκίνων. Φυσικά και ακολούθησε τις παραδοσιακές «συνταγές» θεραπείας του καρκίνου, δηλαδή ακτινοβολία, αφαίρεση οργάνων, κυτταροστατικά, χημειοθεραπεία κλπ.



Μετά τον τραγικό θάνατο του γιου του - που πέθανε από κυνηγετική σφαίρα - παρουσίασε καρκίνο στους όρχεις και συνέδεσε το συγκεκριμένο καρκίνο με το ψυχικό σοκ που υπέστη εξαιτίας της απώλειας του αγαπημένου του γιου. Σκέφτηκε τότε όλες τις κλινικές περιπτώσεις καρκίνου των όρχεων που είχε συναντήσει στην καριέρα του και συνειδητοποίησε πως όλες σχεδόν οι περιπτώσεις συνδέονταν με κάποιο σοκ που έχει να κάνει με τα παιδιά, τη γονιμότητα γενικότερα αλλά και την σεξουαλικότητα. Τότε ως καλός επιστήμων σχημάτισε μία υπόθεση, η οποία εκφράστηκε ως εξής: «Μήπως αυτό που ονομάζουμε ¨καρκίνος¨, συνδέεται με κάποιο εσωτερικό σοκ το οποίο επηρεάζει κάποιο συγκεκριμένο σημείο του σώματος;».

Φυσικά έπρεπε να ελέγξει την υπόθεση, να προχωρήσει δηλαδή σε κάποιο πείραμα, όπως απαιτεί η επιστημονική μεθοδολογία. Το πείραμα ήταν να ελέγξει κλινικές περιπτώσεις καρκινοπαθών και βέβαια είχε τέτοιες περιπτώσεις στο αρχείο του.

Η εμπειρική έρευνα που έκανε έδειξε δύο πράγματα:

Α) Πως όλοι οι καρκινοπαθείς πριν την εμφάνιση του καρκινικού όγκου είχαν υποστεί κάποιο σοκ, μια εσωτερική σύγκρουση που την βίωσαν έντονα αλλά δεν την εξέφρασαν, θα λέγαμε «την κράτησαν μέσα τους».

Β) Παρατήρησε πως σε κάθε περίπτωση καρκίνου είχαμε ενεργοποίηση μιας εστίας του εγκεφάλου που αργότερα την ονόμασε εστία Derk Hamer, για να τιμήσει την μνήμη του γιου του Derk.

Έφτασε λοιπόν στο συμπέρασμα μετά από εξέταση μεγάλου στατιστικού δείγματος πως ο καρκίνος έχει να κάνει με μία εσωτερική σύγκρουση που βιώνεται έντονα αλλά δεν εκφράζεται και η οποία επηρεάζει μία συγκεκριμένη εστία του εγκεφάλου και εκφράζεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο όργανο· κατά τον Hamer δηλαδή υπάρχει ενότητα πνεύματος – ψυχής – σώματος, αποκαθιστά δηλαδή την ενότητα των τριών αυτών μερών που συγκροτούν την ολότητα του ανθρώπου, δίνοντας ένα καινούργιο ολιστικό σχήμα που αποτελεί μία νέα πρόταση για την ασθένεια αλλά και για την θεραπεία.

Τις απόψεις του αυτές τις εξέθεσε σε πολλά άρθρα και βιβλία του, από τα οποία το σπουδαιότερο είναι το «καρκίνος, μία ασθένεια της ψυχής» και με υπότιτλο «ένα βραχυκύκλωμα στον εγκέφαλο, στον κομπιούτερ του οργανισμού».

Η επαναστατική θεώρηση του Hamer δίνει μεγάλη βάση στην επίλυση της ρήξης που προκάλεσε την ασθένεια μιας και αυτή η σύγκρουση είναι η πραγματική ασθένεια.

Φυσικά η άποψη αυτή του Hamer δίνει νέες διαστάσεις και στο ζήτημα της θεραπευτικής, η οποία πρέπει να δώσει μεγάλη σημασία στο να επιλυθεί η πρωταρχική σύγκρουση η οποία αποτυπώθηκε στον εγκέφαλο (οι εστίες Hamer) και εκφράσθηκε σε συγκεκριμένο μέλος του σώματος· και αυτό είναι άλλο ένα επαναστατικό στοιχείο της ιατρικής του Hamer, το ότι συνδέει κάθε εσωτερική σύγκρουση, π.χ. ένα σοκ με ένα συγκεκριμένο μέλος του σώματος που έχει να κάνει με υποτίμηση εκφράζεται στα οστά λες και μία «περίεργη» δύναμη συνδέει την υποτίμηση με τα οστά αλλά και με συγκεκριμένη εστία στον εγκέφαλο.

Φυσικά ο Hamer, ως πειραματικός γιατρός προσδιόρισε στατιστικά την σύνδεση ενός συγκεκριμένου σοκ με κάποιο συγκεκριμένο μέλος του σώματος, δεν εξήγησε φιλοσοφικά την σύνδεσή τους, κάτι που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε εμείς σε αυτό μας το έργο.




Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του Δρ. Χ. Παιζη με τίτλο ''Η Διαχρονική Θεραπευτική στα Πλαίσια της Νέας Ιατρικής'' που θα εκδοθεί εντός του πρώτου εξαμήνου του 2012